„DRZE­WA MIL­CZĄ” WY­GRY­WA­JĄ NA SLAM­DAN­CE!

Fe­sti­wal Fil­mo­wy Slam­dan­ce to jeden z naj­więk­szych na świe­cie fe­sti­wa­li fil­mów nie­za­leż­nych. Or­ga­ni­zo­wa­ny jest od 1995 roku w Park City w sta­nie Utah. Pierw­sza edy­cja fe­sti­wa­lu zor­ga­ni­zo­wa­na zo­sta­ła przez grupę wy­wro­to­wych fil­mow­ców, któ­rych filmy nie do­sta­ły się do pro­gra­mu fe­sti­wa­lu Sun­dan­ce. Czuli oni po­trze­bę po­ka­za­nia swo­ich fil­mów, więc zor­ga­ni­zo­wa­li wła­sny fe­sti­wal, któ­re­go mot­tem jest „od fil­mow­ców dla fil­mow­ców”.

Po tra­gicz­nej śmier­ci matki na polsko-​białoruskiej gra­ni­cy 16-​letnia Kur­dyj­ka Runa musi szyb­ko do­ro­snąć i zająć się czwór­ką swo­ich młod­szych braci oraz po­grą­żo­nym w de­pre­sji, bez­rad­nym ojcem. Pod­czas po­by­tu w obo­zie dla uchodź­ców ro­dzi­na zmaga się z trau­mą, nie­pew­ną przy­szło­ścią i groź­bą de­por­ta­cji. Uciecz­ką Runy od co­dzien­nych pro­ble­mów jest szki­cow­nik, który wy­peł­nia­ją ko­lej­ne nie­po­ko­ją­ce ob­ra­zy. Zwy­cię­skie „Drze­wa mil­czą”  są czę­ścio­wo ani­mo­wa­ną opo­wie­ścią o przed­wcze­snym do­ra­sta­niu w cie­niu glo­bal­ne­go kry­zy­su uchodź­cze­go.

Wię­cej o Slam­dan­ce można zna­leźć tutaj.

fot. Agniesz­ka Zwief­ka