Festiwal „One Shot” w Armenii został założony w 2003 roku, by promować tam kino niezależne. Podczas festiwalu filmy prezentowane są w sekcjach specjalnych i trzech konkursach: „One Minute – One Shot”, „Short Movies” i „Cinema Without Border”.
W tegorocznym programie festiwalu nie zabrakło rodzimych produkcji. O nagrody ubiegały się dwa polskie dokumenty – „Rodzina” Patrycji Widłak i wyróżnione „Krzyżoki” Anny Gawlity oraz fabularna „Córka” białoruskiej reżyserki Mary Tamkovich.
W nagrodzonej fabule główny bohater jest ojcem, który musi uporać sobie z traumatycznymi doświadczeniami swojej córki. Co może zrobić, gdy system zawodzi, wręcz staje na drodze do sprawiedliwości i rzuca oskarżenia nie tam, gdzie powinien? Zrealizowany bardzo prostymi środkami film ze społecznym i realistycznym zacięciem, wyjątkowo aktualny w kontekście akcji #MeToo i publicznej debaty o prawach kobiet.
Z kolei akcja wyróżnionego dokumentu rozgrywa się w pewnej wsi w okolicach Opola. To tam trwają obchody Niedzieli Wielkanocnej. Ludzie zbierają się przed kościołem, ale tłoczą się tu również konie. To tradycyjny element obchodów świąt, na które składają się modlitwy, konny objazd wokół pobliskich zabudowań oraz żarliwe śpiewy zakrapiane alkoholem. Enigmatyczny montaż i czarno-białe zdjęcia oddają podniosłą atmosferę święta, w którym sacrum łączy się z profanum w przedziwnej gonitwie. Patronuje jej niewielka figurka Chrystusa Zmartwychwstałego. Tak celebrowane Krzyżoki są obyczajem typowym dla południa Polski. Podczas trzydziestopięcio-kilometrowej trasy mieszkańcy modlą się i śpiewają nabożne pieśni. W czasie postojów odpoczywają, jedzą i piją wódkę. Stan zmęczenia i upojenia alkoholowego miesza się ze stanem uniesienia religijnego. Sacrum i profanum.
Więcej informacji o armeńskim festiwalu można znaleźć tutaj.