Słodko-gorzkie małżeństwo – „Więzi” Zofii Kowalewskiej
Największą siłą filmu „Więzi” jest właśnie to, że Kowalewskiej udało się w swoim debiucie podporządkować klimat filmu historii i bohaterom. Duża w tym zasługa samych bohaterów, którzy są bardzo barwnymi, filmowymi postaciami. Pod ich słodko-gorzkimi kłótniami, kryją się głębokie emocje, skomplikowane relacje. Bo przede wszystkim „Więzi” to film o ludziach, którzy podejmują niełatwą próbę, postanawiają po latach odbudować swoje więzi i żyć razem. Choć ich zachowania często wywołują u nas śmiech, to warto docenić ich odwagę i wzruszyć się ich „prostymi” emocjami.
Zapraszamy do zapoznania się z całą recenzją w naszej Czytelni.
Chciałbym żyć inaczej – „Daniel” Anastazji Dąbrowskiej
(…) Równocześnie „Daniel” jest filmem o prawdziwej przyjaźni. Relacje łączące Daniela z Jankiem, innym uczestnikiem kolonii, są godne pozazdroszczenia. W świecie bohaterów nie ma miejsca na fałsz i obłudę, emocje są okazywane znacznie mocniej, przeżywane pełniej. Relacje opierają się na zaufaniu i tylko w takim klimacie, w takiej atmosferze może dojść do szczerej i poważnej rozmowy (o byciu z drugim człowiekiem czy o posiadaniu dzieci). Dąbrowska w swoim krótkim filmie pokazuje te wszystkie rzeczy, dając nam niezłą lekcję życia.
Pełny tekst recenzji dostępny jest tutaj.
Wypełnić milczenie – „Trzy rozmowy o życiu” Julii Staniszewskiej
„Dziękuję córeczko. Nie chcę rozmawiać na ten temat…” – mówi matka w otwierającej film scenie i odchodzi od stołu. Kamera jest narzędziem córki-autorki filmu, ona stawia kamerę i rozpoczyna rozmowę, aby zrozumieć. Rodzi się pytanie, dlaczego w ogóle matka zgodziła się na tę filmową rozmowę? Minuta po minucie zdajemy sobie jednak sprawę, że decyzja podyktowana jest miłością, kobiety mogą się nie zgadzać ze sobą, mogą mieć różne światopoglądy, ale widząc ich poświęcenie, rozumiemy, że się kochają.
Zapraszamy do przeczytania całego tekstu recenzji.