Visions du Réel organizowany jest w szwajcarskim mieście Nyon od 1969 roku. W początkach istnienia festiwalu w Nyon pokazywano głównie filmy szwajcarskie oraz produkcje z krajów bloku wschodniego, które bardzo trudno było zobaczyć publiczności z Europy Zachodniej. Obecnie Visions du Reél jest jednym z największych festiwali filmu dokumentalnego w Europie. Tegoroczna edycja odbyła się w całości online.
Średniometrażowy dokument „Zwyczajny kraj” został uhonorowany Jury Prize Clinique de Genolier. Nagroda przyznawana jest najbardziej nowatorskim filmom w swojej kategorii. Film Tomasza Wolskiego to niezwykły zapis polskiej rzeczywistości sprzed kilkudziesięciu lat.
Byli wszędzie, starając się pozostać niewidzialnymi. Filmowali z ukrycia w restauracjach, ulicy, sklepach. Na jednym z osiedli domków jednorodzinnych zarejestrowali nielegalną rozlewnie paliwa. Innym razem uchwycili nieudane wodowanie statku MIR (przyjaźń po rosyjsku) lub Fidela Castro grającego w koszykówkę z krakowską drużyną. Nagrali spotkanie kochanków w hotelu oraz spotkanie redakcyjne w polskiej telewizji, gdzie dziennikarze rozmawiali o propagandzie. Czasami oficerowie rejestrowali przesłuchania, podczas których szantażując łamali przesłuchiwanego i zmuszali do współpracy. Kiedy indziej próbowali wyciągnąć szczegółowe informacje o jej codziennych wydatkach, włączając rodzaj mięsa i ilość masła. Podsłuchiwali rozmowy telefoniczne mężczyzny z kolegą w Oslo, u którego zamówił maść hemoroidy, której w kraju nie było można kupić. Filmowali zamieszki, podczas których ludzie rzucali w nich koszami na śmiecie. Nagrali też własne, dramatyczne rozmowy podczas oblężenia komisariatu milicji, który strajkujący podpalili. Uwięzieni prosili o pomoc, które nie mogła nadejść.
Nagrodzony dokument został wyprodukowany przez Kijora Film. Na Visions du Reel film miał światową premierę. Polscy widzowie będą mieli szansę zobaczyć film podczas 60. Krakowskiego Festiwalu Filmowego.
Więcej informacji o Visions de Reél znajduje się na stronie festiwalu.